Κυρινάλιο

(Quirinal). Ανάκτορο στη Ρώμη, χτισμένο πάνω στον ομώνυμο λόφο. Έλαβε την ονομασία του από τον Σαβίνο θεό Κυρίνο, που ήταν αντίστοιχος του Mars (Άρη) των Ρωμαίων και ταυτιζόταν με τον Ρωμύλο. Η οικοδόμηση του Κ. ξεκίνησε το 1574 επί πάπα Γρηγορίου ΙΓ’, στη θέση που εκτείνονταν παλαιότερα οι κήποι του καρδινάλιου Ιπόλιτο ντ’ Έστε. Τα σχέδια του ανακτόρου φιλοτέχνησαν οι αρχιτέκτονες Φλαμίνιο Πόντσιο και Οκτάβιο Μασκερίνο. Το ανάκτορο, που προοριζόταν για θερινή διαμονή των παπών, εγκαινιάστηκε στα χρόνια του Κλήμη IB’. Ως κτίριο, εκτός από την πρόσοψη και την αυλή, υστερεί αρχιτεκτονικά. Όσο το ανάκτορο βρισκόταν στην κατοχή των παπών έγιναν εκεί πολλές και μεγαλοπρεπείς τελετές και κονγκλάβια. Το 1809 αιχμαλωτίστηκε μέσα στο Κ. ο πάπας Πίος Z’, ο οποίος με διαταγή του Ναπολέοντα οδηγήθηκε στο Φοντενεμπλό. Μετά την κατάληψη της Ρώμης από τα ιταλικά στρατεύματα και την κατάλυση της κοσμικής εξουσίας του πάπα το 1870, το ανάκτορο μεταβλήθηκε σε τόπο διαμονής των βασιλιάδων της Ιταλίας. Αργότερα όμως το χρησιμοποιούσαν μόνο για επίσημες συνεργασίες, υποδοχές, τελετές και εμφανίσεις. Το εσωτερικό του ανακτόρου παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον, καθώς διαθέτει μεγάλο περίβολο, ο οποίος αποτελείται από στοές που υποβαστάζονται από μικρές κολόνες. Στο βάθος της στοάς υπάρχουν δύο σκάλες, από τις οποίες η δεξιά οδηγεί σε μια μεγαλοπρεπή αίθουσα, που χρησίμευε για τις υποδοχές και τις μεγάλες τελετές. Στην αίθουσα αυτή βρισκόταν και το παρεκκλήσι του Παύλου (Capela Paolina). Όλες οι αίθουσες του ανακτόρου κοσμούνται από αξιόλογα έργα ζωγραφικής, όπως Ο Χριστός δοξασμένος ανάμεσα στους αγγέλους του Μαλότσο ντα Φορλί, Ο Ευαγγελισμός του Γκουίντο Ρένι, στο παρεκκλήσι της Ανουντσιάτα κ.ά. Γύρω από το ανάκτορο υπάρχει μεγάλος κήπος, σχεδιασμένος από τον Μαντέρνο. Κάτω από την όλη εγκατάσταση του ανακτόρου έχει κατασκευαστεί σήραγγα μήκους 347 μ. και πλάτους 15 μ., που εξυπηρετεί τις συγκοινωνίες της πόλης.